συναναρριπτώ

-έω, Α

σηκώνω προς τα πάνω κάτι ταυτόχρονα με κάτι άλλο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἀναρριπτῶ, ποιητ. τ. τού ἀναρρίπτω «ρίχνω προς τα πάνω»].